Magnitude e estructura de tamaños da clorofila no gradiente costa-oceáno do suroeste da Península Íberica en setembro 2022
| Data de defensa | 13/09/2023 |
| Titulación | Grao en Ciencias do Mar |
| Centro | Facultade de Ciencias do Mar |
| Dirección |
Cotitoría: Beatriz Mouriño Carballido Titoría: Marcos Morente Fontela |
| Tribunal |
Presidencia: Paula Diz Ferreiro Vogalía: Javier Hervés Estévez Secretaría: Cristina Delgado Núñez |
| Resumo | O fitoplancto destaca entre os organismos mariños por ser o responsable do 50% da produción primaria mundial e ser a base das redes tróficas mariñas., Á súa vez, ten un importante papel nos ciclos biogeoquímicos globais e na regulación do clima. A comunidade fitoplanctónica posúe unha estrutura de tamaños que ten consecuencias ecolóxicas, tanto a nivel individuos como a nivel comunidade, variando a estrutura da rede trófica. E ademais a súa influencia na bomba biolóxica de carbono, é dicir, no mecanismo encargado do transporte vertical do carbono orgánico (resultante da fotosíntesis do fitoplancto que oxida o carbono inorgánico presente na auga), devandito carbono orgánico afúndese e comeza a descomposición da materia e a súa remineralización no fondo converténdoo en nutrientes. A distribución da estrutura de tamaños destes organismos a escala temporal e espacial no océano débese principalmente á dispoñibilidade de recursos. En base a esta característica pódense diferenciar áreas mariñas con condicións oligotróficas (limitada dispoñibilidade de nutrientes) de baixa produción nas zonas máis superficiais en mar aberto e, doutra banda, áreas con condicións eutróficas (alta dispoñibilidade de nutrientes) que son zonas de maior produción e atópanse en rexións restrinxidas como son as estuarinas e de afloramiento costeiro. Así, o propósito do presente estudo foi relacionar a magnitude e estrutura de tamaños da clorofila a con as condicións hidrográficas muestreadas en setembro de 2022 ao longo dun gradiente costa-océano no suroeste da Península Ibérica e como isto pode afectar á bomba biolóxica de carbono orgánico. Para iso realizouse unha mostraxe durante a campaña oceanográfica EUROFLEETS SINES 22, a bordo do buque oceanográfico Sarmiento de Gamboa, elixindo como zona de estudo a costa de Portugal, desde unha zona costeira próxima ao cabo Sines, onde ten lugar o fenómeno de afloramiento, ata océano. Ademais, neste traballo utilizouse clorofila a, un dos pigmentos principais fotosintéticos presentes no fitoplancto, como proxy para estimar a biomasa dos organismos de interese e #fraccionar a clorofila en función do seu tamaño (>0.2 μm e >2 μm ) para estudar o seu dominancia, en función da zona. Finalmente, a análise de estrutura de tamaños da comunidade afirma que en situacións de afloramiento costeiro predomina o fitoplancto de maior tamaño, que converte estas rexións en zonas con alta produtividade. Pola contra, nas rexións máis afastadas da costa cara a mar aberto, domina o fitoplancto de menor tamaño >0,2 e destacan por ser augas de baixa produtividade. |