Estudo da integración fisiolóxica na capacidade invasora de Spartina patens
| Data de defensa | 05/11/2021 |
| Titulación | Grao en Ciencias do Mar |
| Centro | Facultade de Ciencias do Mar |
| Dirección |
Cotitoría: Luis Navarro Echeverría Titoría: José María Sánchez Fernández |
| Tribunal |
Presidencia: Marta María Mato Corzón Secretaría: Sergio Gómez Graña Vogalía: Miguel Angel Nombela Castaño |
| Resumo | RESUME As invasións biolóxicas aumentaron moito nas últimas décadas debido ao aumento das actividades humanas como resultado da globalización, o que provocou que os ecosistemas costeiros aumenten a súa vulnerabilidade ás invasións. A capacidade de reprodución vexetativa a través de talos que medran na superficie (estolóns) ou baixo o chan (rizomas) confire a moitas especies unha alta capacidade de dispersión e propagación. A integración fisiolóxica permite o transporte de recursos e outras substancias entre diferentes individuos mentres están conectados por estolóns ou rizomas, o que pode favorecer a produción de novos brotes e, polo tanto, a expansión da especie. Spartina patens (Aiton) Muhl é unha das plantas invasoras máis agresivas en termos de expansión que afectan ás marismas de todo o mundo xa que na súa reprodución asexual esta especie ten unha gran capacidade para producir estolóns e colonizar o solo a través de rizomas. Neste traballo levouse a cabo un estudo da influencia da integración fisiolóxica nos estolóns que brotan, co obxectivo de avaliar a capacidade de reprodución vexetativa da especie S.patens en condicións de seca, como as que se producen nas partes altas do marismas durante as mareas negras. Para iso, recolléronse plantas S.patens e estudouse o número de nodos xerminados e o número total de brotes de estolóns conectados -integración fisiolóxica- e non conectados á planta nai, así como a biomasa total e a lonxitude máxima do disparar para determinar se están ou non influenciados pola integración fisiolóxica. Os resultados amosan que os estolóns teñen a capacidade de brotar independentemente de que estean ou non conectados á planta nai porque non houbo diferenzas entre as variables estudadas. Isto demostra a capacidade de xermolo dos estolóns e, polo tanto, a capacidade de S.patens de estenderse e adaptarse ás perturbacións externas, características dunha gran planta invasora. Palabras clave: invasións biolóxicas, reprodución vexetativa, integración fisiolóxica, estolóns, Spartina patens, nós. |