Análise dos residuos de embalaxes e da pegada de carbono do transporte dos módulos de baterías de vehículos eléctricos
Autoría | Alejandro Castro Ferreño |
Data de defensa | 16/09/2021 |
Titulación | Máster Universitario en Xestión do Desenvolvemento Sostible |
Centro | Facultade de Ciencias Económicas e Empresariais |
Dirección |
Titoría: María del Pilar Piñeiro García |
Tribunal |
Presidencia: Gonzalo Benito Méndez Martínez Vogalía: María del Rocío Rodríguez Daponte Secretaría: Brais Suárez Eiroa |
Resumo | Analízanse dous eixos relacionados cos impactos xerados polo transporte loxístico dos módulos de batería de vehículos eléctricos: os residuos xerados polo envase e a pegada de carbono xerada no seu transporte. En relación coa análise da pegada de carbono, o seu cálculo lévase a cabo en tres situacións diferentes. A primeira situación refírese á pegada de carbono estimada en 2020, na que se realiza a viaxe desde China ata unha fábrica de vehículos situada en Vigo. As outras dúas situacións representan a hipotética pegada de carbono que se xeraría desde un punto central da Unión Europea, onde se concentrarán máis fábricas de baterías, transportándoas en camión e barco nun caso e en tren no outro. En canto aos residuos de envases, o de maior impacto ambiental negativo é o polipropileno expandido, un residuo que se xera en grandes cantidades e contén unhas propiedades que dificultan a existencia de medios preparados para ser xestionado "in situ", polo que é necesario transportalos un gran número de viaxes ao xestor final. A implantación de robots automatizados AGV (Automated Guided Vehicles) proponse como unha acción de mellora nunha hipotética situación de máxima proximidade, onde a fábrica de baterías está xunto á fábrica de vehículos. Este estudo mostra un exemplo de como e que equipos poderían realizar o traballo de desprazamento da fábrica de baterías á fábrica de vehículos, o que eliminaría o uso de envases no transporte e a pegada de carbono sería nula. |