Preparación de arxilas sintéticas para o tratamento de augas contaminadas.
| Data de defensa | 23/03/2021 |
| Titulación | Grao en Enxeñaría Mecánica |
| Centro | Centro Universitario da Defensa da Escola Naval Militar de Marín |
| Dirección |
Titoría: Rosa Devesa Rey |
| Tribunal |
Vogalía: Jorge Feijoo Conde Secretaría: Víctor Ángel Alfonsín Pérez Presidencia: María del Rocío Maceiras Castro |
| Resumo | O control e limitación das diferentes concentracións contaminantes sobre as augas é de vital importancia para a supervivencia e bo mantemento do ecosistema mariño. O desenvolvemento da tecnoloxía e da industria, xunto co desenvolvemento socioeconómico, son os principais causantes da contaminación: grandes cantidades contaminantes son vertidas cada día ás augas, provocando así grandes danos aos ecosistemas acuáticos, como a eutrofización ou desequilibrio nas especies. Dados os graves efectos negativos que isto supón, durante os últimos anos publicáronse diversas normativas e políticas respecto diso, tanto a nivel internacional como nacional; a Directiva Marco del Agua é unha normativa promulgada polo Parlamento Europeo e Consello da Unión Europea para establecer un marco de actuación comunitario para o control da contaminación. Hai diversas técnicas de depuración das augas que chegan ás Estacións Depuradoras de Auga, á parte do pre-tratamento e tratamentos que lle proseguen nelas, dirixidas a compoñentes específicos que poden non ser retidos nas etapas previas. Algúns deles son a cristalización, precipitación química, tratamento biolóxico ou mediante diferentes adsorbentes (resinas, carbón activo, zeolitas?etc.) Neste traballo realizouse a síntese dun adsorbente dirixido á retención de dous grupos de compostos de relevancia ambiental: por unha banda, os fosfatos, que son liberados en grandes cantidades e causan importantes problemas de degradación do medio, como a eutrofización; e doutra banda, os compostos farmacéuticos, cuxa liberación progresiva ao medio causa toxicidade, envelenamento ou adaptación aos antibióticos, entre outros efectos. Neste traballo estudarase, como elemento representativo, o ibuprofeno. Con iso, preténdese mostrar a capacidade das hidrotalcitas para reducir as súas concentracións en augas residuais e a capacidade de desorción do fosfato a partir do sólido descontaminante. |